serial: "Mad Men"

"Mad Men"

serial

sezon 1

Gdy zapoznałam się tylko z zarysem fabuły serialu „Mad Man” – że akcja rozgrywa się w Nowym Jorku, w firmie reklamowej, gdzie główny bohater pnie się po szczeblach kariery, niestety nie doczytałam, że mówimy o latach 60., hehe. Epoka pisania na maszynie i rozkloszowanych sukienek – no okej, chociaż w ogóle nie łapię tego klimatu i dlatego unikam wszelkich filmów nawiązujących do czasów nie współczesnych. No ale jak już zaczęłam, nie było wyboru i dałam serialowi szansę.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest wiele tych aspektów, które mi się po prostu nie podobają, a przez to serial ciągnął mi się i momentami śmieszył. Z drugiej, nie powiem, ma mocne punkty i potrafi jednak zatrzymać. Na docenienie zasługują także kostiumy i scenografia – świetnie odwzorowują charakter „szalonych lat sześćdziesiątych”. Myślałam, że zatrzymam się na pierwszym sezonie, ale chyba jednak spróbuję jeszcze z kolejnymi.

Fajna jest możliwość obserwacji jak budowano kampanie reklamowe w Ameryce tamtych lat. Pojawia się np. problem jak obejść zagrożenia zdrowotne w reklamie papierosów czy przedstawienie pasa wyszczuplającego, który tak naprawdę działa jak… wibrator. Można spojrzeć w obyczajowość młodych-zdolnych, którzy z jednej strony starają się ugruntować swoją pozycję, założyć dom i mieć dzieci, z drugiej ulegają pokusom świata, który rozkwita u ich stóp. Sam główny bohater jest postacią niezwykle skrytą i tajemniczą. W miarę jak serial się rozwija, na jaw wychodzą jego sekrety z przeszłości. Dla mnie „Mad Man” to taka lżejsza forma „Garniturów”. Naprawdę wiele łączy bohaterów, środowisko i zachowania postaci w obu produkcjach. Jednak skłaniam się bardziej ku temu drugiemu tytułowi. W „Mad Manie” brakowało mi tempa, humoru i luzu.