serial "Hannibal", sezon 2

"Hannibal"
serial
sezon 2


O ile pierwszym sezonem byłam oczarowana, o tyle drugi mnie zawiódł i nie wiem cóż więcej napisać w tym temacie. Od początku nie potrafił skupić mojej uwagi tak jak poprzedni, nie powodował podobnego dreszczyku emocji i ochoty na kolejny epizod już teraz, zaraz. Akcja jakoś zwolniła, bardziej skupiono się na psychologii postaci, na przewlekłej grze toczonej między Hannibalem a Willem. Kanibal ma też ludzkie oblicze, przywiązuje się do swojego pacjenta, rodzi się między nimi przyjaźń (jak silna okazuje się, gdy Will zawodzi jego oczekiwania – zemsta musi być porównywalnie mocna). W paru miejscach scenariusz oczywiście zaskoczył. Całość podążała w stronę która przyprawiała mnie o niechęć, ale na szczęście po przełomie okazało się, że nie wszystko, co nam się wydawało, było takie w istocie. Za to oczywiście plus. Niemniej, jestem zawiedziona postawą niektórych bohaterów oraz wprowadzonymi wątkami. Serial robi się coraz drastyczniejszy, niektóre zabójstwa były doprawdy wyrafinowane. Wciąż prym wiodą piękne zdjęcia, wspaniałe ujęcia, ciekawa gra kamerą. Jest smacznie :) Nie sposób jednak pominąć zakończenia tego sezonu które… i tu znów zdania są podzielone. Owszem, można by się kłócić czy finał jest absurdalny – wiele rozwiązań jako tako można wytłumaczyć i powiązać. Nie zmienia to jednak faktu, że końcówka jest po prostu przekombinowana, groteskowa, po prostu fatalna. Nie podobała mi się. Niby od samego początku wiemy, gdzie to wszystko zmierza – w pierwszych ujęciach pierwszego odcinka poznaliśmy fragment zakończenia… Jednak całość i tak przechodzi ludzkie pojęcie. Zdecydowanie mówię NIE! Co, jak, dlaczego… Oglądając ten odcinek byłam coraz bardziej zdenerwowana. A scena po napisach – niee, czy to się naprawdę musiało zdarzyć?